Pituture Wong Jowo

Manungso kuwi dititah podho,  Nanging yen masalah bondo dijatah bedo, Mulo menungso iku wajibe mung upoyo karo ndungo

Entuk rejeki sepiro atine sing nrimo, Ora usah meri karo konco,  sak podho-podho, Akeh wong stres, Mergo uripe ora beres, Rino wengi mung mburu dunyo, Njur lali karo agomo, Ojo podho ngersulo, mundhak gelis tuwo, Wong yen nrimo uripe dowo, Wong suloyo uripe rekoso, Wong sing sabar, rejekine, bakal jembar.

Wong yen ngalah, uripe, bakal barokah, Sopo sing jujur, uripe bakal makmur, Sopo sing tlaten, tembe mburi bakal panen, Wong sing sombong,  Amale bakal kobong, Zamane wis zaman tuwo, Akeh manungso wis angel, ditoto tuntunane agomo, Senengane malah podho, gawe duso, Tumindak duso saben dino, podho ora kroso, Sithik-sithik ora ketoro, Suwe-suwe dadi cetho, Koyo wong tumindak duso, Dilakoni saben dino, Duso Kadhang-kadhang, ora kroso, Mergo pancen wis kulino, Sing podho ati-ati lan waspodo.

Menowo siro ngobrol karo Konco, Ngrasani tonggo ngujah alane wong liyo, Kadhang ra rumongso, awake gawe duso, Ayo mumpung durung telat, Enggal-enggal podho tobat... ! Timbang ning akherat siro mbesok nompo adzab, Mung duso sepele kang ora, dirasakke, Nanging gedhe akibate marang awake dhewe, Mumpung isih urip, Ngibadaho kanti tertib. Ngelingono yen wes mati, Ora bakal iso bali.

Mumpung isih waras, Ibadaho kanti ikhlas, Mumpung isih longgar, Ibadaha kanti sabar, Ngelingono yen wis loro, Ora biso opo-opo, Ngelingono yen wis repot, Ibadah rasane abot...          

Cekap semanten Pituture, Pinisepuh Jowo, Mugi wonten manfaatipun, Kangge Pepenget kito sedoyo, Ampun supe di getok tularno, nang konco2 sedoyo.

Salam Seduluran....